مالکیت فکری به دو بخش مالکیت صنعتی، و ادبی هنری تقسیم می شود. مالکیت صنعتی، همانطور که از عنوان آن نیز به نظر می آید، شامل حق اختراع، حق ثبت و حتی نام محصول، فعالیت یا مرکز تجاری نیز می باشد. مالکیت ادلی و هنری، هر اطلاعاتی را که برای بار اول به وجود آمده باشد، با هر شکل و موضوعی را در بر می گیرد. همانطور که مشخص است اطلاعات طیف وسیعی دارد و موضوع و شکل ثبت آن تغییری در نحوه حمایت از آن ایجاد نمی کند. در واقع آنچه اهمیت دارد، ثبت اطلاعات (اطلاعاتی که تنها در ذهن پدیدآور باشد مشمول قوانین حمایتی نمی شود) و بدیع بودن آن است.
حمایت از دارایی های فکری کمک می کند تا پدیدآورندگان و تولیدکنندگان این آثار، چه ر بخش صنعت و چه در بخش ادبی و هنری، با خیالی آسوده اقدام به نوآوری در زمینه فعالیت خود کرده و (در صورت اجرای صحیح قوانین) هیچگونه نگرانی بابت سرقت فکری خود نداشته باشند، چراکه هرگونه استفاده از فکر دیگران منوط بر رضایت شخص متفکر،مبدع و مخترع می باشد.
,
