+
وقتی به مناسبت هفته کتاب و روز کتابدار تنها دو نفر به من تبریک گفتند، برای خودم که نه، برای کتابداران خیلی ناراحت شدم. من که به واسطه مدرک کتابداری، کتابدار به حساب میام؛ اونهایی که زحمت کشیده اند و کتابداری (در واقع دانش امروزی) جهان یا ایران مدیون اونهاست چه گناهی کرده اند؟!؟ وقتی میگوییم ابن سیناها ، ارسطوها و...... کتابدار بوده اند؛ وقتی تجربه نشان داده پیشرفت فردی و اجتماعی در سایه کتابخانه های جامع و کتابداران دانشمند میسر است؛ چرا باید اوضاع کتابداری را اینطور ببینیم؟
وقتی د رطنز مسافران رشته ی ناآشنای ما مطرح میشود و آن را کتابخوانی می شناسند، نمی دانیم بخندیم یا گریه کنیم؛ خوشحال بشیم یا ناراحت؛ شاید از اینکه رشته ی ما مایه خنده دیگران شد ناراحت میشویم ولی از اینکه در کنار تمام نقدهای اجتماعی که در قالبی طنز آورده می شود، این مسئله هم عنوان شده خوشحال میشویم.
کتابداران خوب می دانند که این واقعیت رشته کتابداریست. نا متعارف بودن کتابداری و مترادف دانستن آن با کتابخوانی، کتابچینی و البته نگهبان کتاب ( که این مورد متاسفانه در بین کتابداران به وجود آمده) مشکل تازه ای نیست و به آن عادت کرده ایم.
در هرصورت هفته های کتاب و روزهای کتابدار، با تبریکات و تبلیغات مختصر رسانه ها می آیندو می روند و جامعه همچنان فاصله اش را با دانش بیشترو بیشتر می کند و البته هیچکس خود را مقصر نمی داند.
