چند روز پیش در اخبار شبانگاهی شبکه سه تصاویری رو مشاهده کردم از یک کتابخانه سیار در کلمبیا که آقایی با بلانسبت یک حیوان چهارپا تعدادی کتاب رو به روستاها میبرد و اینطور که از تصاویر پیدا بود برای بچه ها کتاب هم می خواند. این مسئله خیلی برام جالب بود و باخودم گفتم بنده های خدا اینقدر از امکانات به دور هستند که کتابخانه سیارشون اینطوریه. در همین راستا تصمیم گرفتم گفتگویی با یک کودک ترتیب بدم که نشون بدم کتابخانه در کشور ما چه میزان اهمیت دارد و همچنین چه تاثیری در فرهنگ ما خواهد داشت و البته اینکه تمام افراد جامعه از وجود کتابخانه بدون نیاز به حضور 4 پایان بهره مند می باشند.
من: سلام، خودتو معرفی می کنی.
کودک: علیک، نه ......
من: خیلی ممنونم، ببینم آقا کوچولو شما اطراف خونتون چندتا کتابخانه دارین و اینکه شما چقدر از وقتتو در کتابخانه هستی؟؟
کودک: کتابخونه؟؟؟ نیوفتاد؟!؟
من: بله؛ منظورم اینه شما در روز چند ساعت مطالعه می کنی؟ اصلا مطالعه می کنی؟
کودک: مطالعه دیگه چی چیه؟ ببینم حالت خوبه تو؟؟ نمیدونی کی شد سرمربی تیم ملی؟؟
من: متاسفانه بی خبرم،بگذریم ،ببینم اصلا می دونی کتاب چیه؟؟
کودک: چی؟ مسخره می کنی ؟؟؟.........................
از نوشتن ادامه این گفتگو به دلیل رعایت مسائل اخلاقی و فرهنگی معذور می باشم.
