+

 

"هفته کتاب و روز کتابدار رو به همه تلاشگران این عرصه

٬ دوستان و اساتید تبریک می گم  "

+

 

"هفته کتاب و روز کتابدار رو به همه تلاشگران این عرصه

٬ دوستان و اساتید تبریک می گم  "

+

وقتی به مناسبت هفته کتاب و روز کتابدار تنها دو نفر به من تبریک گفتند، برای خودم که نه، برای کتابداران  خیلی ناراحت شدم. من که به واسطه مدرک کتابداری، کتابدار به حساب میام؛ اونهایی که زحمت کشیده اند و کتابداری (در واقع دانش امروزی) جهان یا ایران مدیون اونهاست چه گناهی کرده اند؟!؟ وقتی میگوییم ابن سیناها ، ارسطوها و...... کتابدار بوده اند؛ وقتی تجربه نشان داده پیشرفت فردی و اجتماعی در سایه کتابخانه های جامع و کتابداران دانشمند میسر است؛ چرا باید اوضاع کتابداری را اینطور ببینیم؟

وقتی د رطنز مسافران رشته ی ناآشنای ما مطرح میشود و آن را کتابخوانی می شناسند، نمی دانیم بخندیم یا گریه کنیم؛ خوشحال بشیم یا ناراحت؛ شاید از اینکه رشته ی ما مایه خنده دیگران شد ناراحت میشویم ولی از اینکه  در کنار تمام نقدهای اجتماعی که در قالبی طنز آورده می شود، این مسئله هم عنوان شده خوشحال میشویم.

کتابداران خوب می دانند که این واقعیت رشته کتابداریست. نا متعارف بودن کتابداری و مترادف دانستن آن با کتابخوانی، کتابچینی و البته نگهبان کتاب ( که این مورد متاسفانه در بین کتابداران به وجود آمده) مشکل تازه ای نیست و به آن عادت کرده ایم.

در هرصورت هفته های کتاب و روزهای کتابدار، با تبریکات و تبلیغات مختصر رسانه ها می آیندو می روند و جامعه همچنان فاصله اش را با دانش بیشترو بیشتر می کند و البته هیچکس خود را مقصر نمی داند.

 

ساختمان جدید کتابخانه اسکندریه

دهه 1980 از طرف یونسکو " دهه توسعه فرهنگی " نام گرفت. از جمله پروژه های فرهنگی در تاریخ 21 ژانویه 1988 یونسکو بازآفرینی کتابخانه اسکندریه را بعنوان یکی از طرحهای توسعه فرهنگی خود اعلام کرد. هدفهای سه گاه این طرح عبارتست از: پرورش روحیه آزادگی؛ پی جویی در همه رشته های دانش بشری؛ و ایجاد امکانات دسترسی به یافته ها.

طرح ساختمان جدید در سپتامبر 1988 به مسابقه بین المللی گذاشته شد. در نوامبر سال بعد هیات داوران 1300 طرح دریافت کردند. از میان آنها 524 طرح برای داوری برگزیده شد مساحت زمین چهار هکتار است که از طرف دولت مصر هدیه شده است و زیر بنای کتابخانه 65 هزار متر مربع است. یک شرکت معماری نروژی برنده مسابقه شد. این طرح دارای تصویری نمادین است. دایره متمایل به سوی دریا که بخشی از آن زیر زمین است. کنایه ازخورشید در مصر باستان و بخشش نور به انسان امروز، کتابخانه و فعالیت های فرهنگی آن که به سالن کنفرانس ختم می شود، همانند شکافی در دل افق شهر، توجه عموم را به خود فرا می خواند؛ قسمت اعظم کتابخانه زیرزمین است. شکل مهندسی ساختمان شبیه استوانه ای است که به زمین چسبیده است. اتاقهای کارمندان دارای ایوانهایی به سوی خلیج  است. این ساختمان در ده طبقه ساخته شده.

مساحت کتابخانه اصلی 25000 متر و تعداد اتاقهای کاری 2050 عدد است. همه قسمتهای کتابخانه به جز قستمهای مشخص شده باید تحمل 550 کیلوگرم وزن را داشته باشد. این معیار سوای قسمتهایی است که باشد ظرفیت بیشتری داشته باشد.

از انجاکه برای دولت مصر امکان تامین بودجه عظیم کتابخانه میسر نبود به ابتکار یونسکو یک فراخوان عمومی برای این منظور به عمل آمد. بهمین منظور "کمیسیون بین المللی بازسازی کتابخانه باستانی اسکندریه " تاسیس شد. این کمیسیون در سال 1990 در آسوان تشکیل جلسه داد و "بیانه آسوان، فوریه 1990" مبنی بر دعوت همگانی از دولتها برای کمک به تاسیس کتابخانه را منتشر کرد. اقدامات بسیار و کمکهای فراوانی به خصوص در جهت هدیه کتاب و منابع کتابخانه ای و تربیت نیروی انسانی به انجام رسیده است.

بااین حال تامین بودجه به میزان مناسب نرسیده است، به همین سبب افتتحاح کتابخانه به تعویق افتاد؛

قرار بود کتابخانه اسکندریه در 1997 افتتاح شود.

+

وقتی به مناسبت هفته کتاب و روز کتابدار تنها دو نفر به من تبریک گفتند، برای خودم که نه، برای کتابداران  خیلی ناراحت شدم. من که به واسطه مدرک کتابداری، کتابدار به حساب میام؛ اونهایی که زحمت کشیده اند و کتابداری (در واقع دانش امروزی) جهان یا ایران مدیون اونهاست چه گناهی کرده اند؟!؟ وقتی میگوییم ابن سیناها ، ارسطوها و...... کتابدار بوده اند؛ وقتی تجربه نشان داده پیشرفت فردی و اجتماعی در سایه کتابخانه های جامع و کتابداران دانشمند میسر است؛ چرا باید اوضاع کتابداری را اینطور ببینیم؟

وقتی د رطنز مسافران رشته ی ناآشنای ما مطرح میشود و آن را کتابخوانی می شناسند، نمی دانیم بخندیم یا گریه کنیم؛ خوشحال بشیم یا ناراحت؛ شاید از اینکه رشته ی ما مایه خنده دیگران شد ناراحت میشویم ولی از اینکه  در کنار تمام نقدهای اجتماعی که در قالبی طنز آورده می شود، این مسئله هم عنوان شده خوشحال میشویم.

کتابداران خوب می دانند که این واقعیت رشته کتابداریست. نا متعارف بودن کتابداری و مترادف دانستن آن با کتابخوانی، کتابچینی و البته نگهبان کتاب ( که این مورد متاسفانه در بین کتابداران به وجود آمده) مشکل تازه ای نیست و به آن عادت کرده ایم.

در هرصورت هفته های کتاب و روزهای کتابدار، با تبریکات و تبلیغات مختصر رسانه ها می آیندو می روند و جامعه همچنان فاصله اش را با دانش بیشترو بیشتر می کند و البته هیچکس خود را مقصر نمی داند.

 

ساختمان جدید کتابخانه اسکندریه

دهه 1980 از طرف یونسکو " دهه توسعه فرهنگی " نام گرفت. از جمله پروژه های فرهنگی در تاریخ 21 ژانویه 1988 یونسکو بازآفرینی کتابخانه اسکندریه را بعنوان یکی از طرحهای توسعه فرهنگی خود اعلام کرد. هدفهای سه گاه این طرح عبارتست از: پرورش روحیه آزادگی؛ پی جویی در همه رشته های دانش بشری؛ و ایجاد امکانات دسترسی به یافته ها.

طرح ساختمان جدید در سپتامبر 1988 به مسابقه بین المللی گذاشته شد. در نوامبر سال بعد هیات داوران 1300 طرح دریافت کردند. از میان آنها 524 طرح برای داوری برگزیده شد مساحت زمین چهار هکتار است که از طرف دولت مصر هدیه شده است و زیر بنای کتابخانه 65 هزار متر مربع است. یک شرکت معماری نروژی برنده مسابقه شد. این طرح دارای تصویری نمادین است. دایره متمایل به سوی دریا که بخشی از آن زیر زمین است. کنایه ازخورشید در مصر باستان و بخشش نور به انسان امروز، کتابخانه و فعالیت های فرهنگی آن که به سالن کنفرانس ختم می شود، همانند شکافی در دل افق شهر، توجه عموم را به خود فرا می خواند؛ قسمت اعظم کتابخانه زیرزمین است. شکل مهندسی ساختمان شبیه استوانه ای است که به زمین چسبیده است. اتاقهای کارمندان دارای ایوانهایی به سوی خلیج  است. این ساختمان در ده طبقه ساخته شده.

مساحت کتابخانه اصلی 25000 متر و تعداد اتاقهای کاری 2050 عدد است. همه قسمتهای کتابخانه به جز قستمهای مشخص شده باید تحمل 550 کیلوگرم وزن را داشته باشد. این معیار سوای قسمتهایی است که باشد ظرفیت بیشتری داشته باشد.

از انجاکه برای دولت مصر امکان تامین بودجه عظیم کتابخانه میسر نبود به ابتکار یونسکو یک فراخوان عمومی برای این منظور به عمل آمد. بهمین منظور "کمیسیون بین المللی بازسازی کتابخانه باستانی اسکندریه " تاسیس شد. این کمیسیون در سال 1990 در آسوان تشکیل جلسه داد و "بیانه آسوان، فوریه 1990" مبنی بر دعوت همگانی از دولتها برای کمک به تاسیس کتابخانه را منتشر کرد. اقدامات بسیار و کمکهای فراوانی به خصوص در جهت هدیه کتاب و منابع کتابخانه ای و تربیت نیروی انسانی به انجام رسیده است.

بااین حال تامین بودجه به میزان مناسب نرسیده است، به همین سبب افتتحاح کتابخانه به تعویق افتاد؛

قرار بود کتابخانه اسکندریه در 1997 افتتاح شود.

لینک ثابت

دیدگاهی نو بر کتابداری -

وقتی به مناسبت هفته کتاب و روز کتابدار تنها دو نفر به من تبریک گفتند، برای خودم که نه، برای کتابداران  خیلی ناراحت شدم. من که به واسطه مدرک کتابداری، کتابدار به حساب میام؛ اونهایی که زحمت کشیده اند و کتابداری (در واقع دانش امروزی) جهان یا ایران مدیون اونهاست چه گناهی کرده اند؟!؟ وقتی میگوییم ابن سیناها ، ارسطوها و...... کتابدار بوده اند؛ وقتی تجربه نشان داده پیشرفت فردی و اجتماعی در سایه کتابخانه های جامع و کتابداران دانشمند میسر است؛ چرا باید اوضاع کتابداری را اینطور ببینیم؟

وقتی د رطنز مسافران رشته ی ناآشنای ما مطرح میشود و آن را کتابخوانی می شناسند، نمی دانیم بخندیم یا گریه کنیم؛ خوشحال بشیم یا ناراحت؛ شاید از اینکه رشته ی ما مایه خنده دیگران شد ناراحت میشویم ولی از اینکه  در کنار تمام نقدهای اجتماعی که در قالبی طنز آورده می شود، این مسئله هم عنوان شده خوشحال میشویم.

کتابداران خوب می دانند که این واقعیت رشته کتابداریست. نا متعارف بودن کتابداری و مترادف دانستن آن با کتابخوانی، کتابچینی و البته نگهبان کتاب ( که این مورد متاسفانه در بین کتابداران به وجود آمده) مشکل تازه ای نیست و به آن عادت کرده ایم.

 

---

لینک ثابت

دیدگاهی نو بر کتابداری -

 

"هفته کتاب و روز کتابدار رو به همه تلاشگران این عرصه

٬ دوستان و اساتید تبریک می گم  "

ساختمان جدید کتابخانه اسکندریه

دیدگاهی نو بر کتابداری - ساختمان جدید کتابخانه اسکندریه

ساختمان جدید کتابخانه اسکندریه

دهه 1980 از طرف یونسکو " دهه توسعه فرهنگی " نام گرفت. از جمله پروژه های فرهنگی در تاریخ 21 ژانویه 1988 یونسکو بازآفرینی کتابخانه اسکندریه را بعنوان یکی از طرحهای توسعه فرهنگی خود اعلام کرد. هدفهای سه گاه این طرح عبارتست از: پرورش روحیه آزادگی؛ پی جویی در همه رشته های دانش بشری؛ و ایجاد امکانات دسترسی به یافته ها.

طرح ساختمان جدید در سپتامبر 1988 به مسابقه بین المللی گذاشته شد. در نوامبر سال بعد هیات داوران 1300 طرح دریافت کردند. از میان آنها 524 طرح برای داوری برگزیده شد مساحت زمین چهار هکتار است که از طرف دولت مصر هدیه شده است و زیر بنای کتابخانه 65 هزار متر مربع است. یک شرکت معماری نروژی برنده مسابقه شد. این طرح دارای تصویری نمادین است. دایره متمایل به سوی دریا که بخشی از آن زیر زمین است. کنایه ازخورشید در مصر باستان و بخشش نور به انسان امروز، کتابخانه و فعالیت های فرهنگی آن که به سالن کنفرانس ختم می شود، همانند شکافی در دل افق شهر، توجه عموم را به خود فرا می خواند؛ قسمت اعظم کتابخانه زیرزمین است. شکل مهندسی ساختمان شبیه استوانه ای است که به زمین چسبیده است. اتاقهای کارمندان دارای ایوانهایی به سوی خلیج  است. این ساختمان در ده طبقه ساخته شده.

مساحت کتابخانه اصلی 25000 متر و تعداد اتاقهای کاری 2050 عدد است. همه قسمتهای کتابخانه به جز قستمهای مشخص شده باید تحمل 550 کیلوگرم وزن را داشته باشد. این معیار سوای قسمتهایی است که باشد ظرفیت بیشتری داشته باشد.

از انجاکه برای دولت مصر امکان تامین بودجه عظیم کتابخانه میسر نبود به ابتکار یونسکو یک فراخوان عمومی برای این منظور به عمل آمد. بهمین منظور "کمیسیون بین المللی بازسازی کتابخانه باستانی اسکندریه " تاسیس شد. این کمیسیون در سال 1990 در آسوان تشکیل جلسه داد و "بیانه آسوان، فوریه 1990" مبنی بر دعوت همگانی از دولتها برای کمک به تاسیس کتابخانه را منتشر کرد. اقدامات بسیار و کمکهای فراوانی به خصوص در جهت هدیه کتاب و منابع کتابخانه ای و تربیت نیروی انسانی به انجام رسیده است.

بااین حال تامین بودجه به میزان مناسب نرسیده است، به همین سبب افتتحاح کتابخانه به تعویق افتاد؛

قرار بود کتابخانه اسکندریه در 1997 افتتاح شود.

آموزش وبلاگ نویسی در قالب power point

( لطفا ذکر منبع فراموش نشه )

برای دانلود آموزش وبلاگ نویسی در قالب پاورپوینتکلیککنید