کتابداری تلخ است اما...

 

کتابداری تلخ و کتابدار خسته است؛
به اندازه سکوت سنگین کتابخانه؛ دعوای اعضا در سالن مطالعه؛
به قدر نبرد دو نوجوان در مناطق کم برخوردار بر سر مجلات آشپزی؛
کلنجار فرد برخوردار برای تخفیف مبلغ ناچیز؛
به اندازه کتاب سالم رفته و برگه برگه برگشته؛
به تعداد کتاب های ناموزون هنر و رمان های عامه پسند؛ قفسه های درهم و خاک گرفته؛
به تعداد محتوای تولید شده عامه ناپسند در فضای مجازی و داد و ستد لایک میان فقط، همکاران؛
به تعداد اعضای جعلی و امانت‌های خیالی و برنامه‌های پوشالی؛
و به طول سال‌ها ماندن، تنها برای پاسخ به حتی یک سوال تا تمام تلخی ها پایان یابد؛

ایرانی ها؛ کتاب نخوان‌های پرادعا!

ایرانی ها؛ کتاب نخوان‌های پرادعا!
"هفته نامه کرگدن - افشین داورپناه: این اظهارنظر که «مردم ما کتاب نمی خوانند» به یکی از اظهارنظرهای فراگیر بین عموم مردم تبدیل شده است. درواقع به نظر می رسد عبارت «ایرانی ها کتاب نمی خوانند» برای مردم ما بیشتر به نوعی نماد برای اعتراض به وضعیت موجود یا پُزی شبه روشنفکرانه تبدیل شده است. حتی آن ها که کتاب نمی خوانند- و کتاب برایشان اهمیتی ندارد- تلاش می کنند نمایش «غمگین بودن» و «تاسف خوردن» از این که «مردم ما کتاب نمی خوانند» را در موقعیت های گوناگون اجرا کنند، اما درست در نقطه مقابل این تصور، یک تصور دیگر وجود دارد و آن این که «غیرایرانی ها زیاد کتاب می خوانند»."

در واقع اونچه آقای داورپناه در مورد وضعیت مطالعه فرمودند، درباره تمام رفتارهای اجتماعی و فرهنگی ما صادقه؛
عادت کردیم که خیلی شیک خودمون رو از جامعه ای که تشکیل دهنده اون هستیم جدا کنیم؛
تنها دستاورد بیان طوطی وار ویژگی های جامعه آرمانی که ناشی از عدم مسئولیت پذیری ماست،نا امیدی، عدم اصلاح و پسرفت فرهنگی و اجتماعی و در نهایت نهادینه شدن بداخلاقی ها و بدفرهنگی ها در باورهاست.

متن کامل مقاله آقای داورپناه، در هفته نامه کرگردن، به نقل از پورتال برترینها:

http://www.bartarinha.ir/fa/news/641671/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%86%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B9%D8%A7