کتابخانه ملی اندونزی
در تاریخ 7 ماه مه 1980 زیر نظر وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ با ادغام چهار کتابخانه بزرگ تاسیس شد.این چهار کتابخانه عبارت بودند از:
1. کتابخانه موزه ملی
2. کتابخانه تاریخ ، سیاست و علوم اجتماعی
3. بخش کتابشناسی و واسپاری مرکز توسعه کتابخانه ای
4. کتابخانه منطقه ای جاکارتا
در تاریخ 1989 برحسب قانون کتابخانه به صورت مستقل زیر نظر ریاست جمهوری درآمد. مرکز توسعه کتابخانهای و کلیه کتابخانه های منطقه ای 26 ایالت در آن ادغام شد.
در قانون جدید اهداف کتابخانه عبارتست از کمک به ریاست جمهوری برای تدوین سیاست های توسعه و استفاده از کتابخانه ها شامل تربیت نیروی انسانی و همکاریهای کتابخانه ای ملی و بین المللی . کتابخانه ملی همچنین باید کمکهای مشاوره ای و راهنمایی و خدمات فنی به انواع کتابخانه ها اعم از دولتی و غیر دولتی بدهد و نیز موظف به اجرای برنامه های مربوظ به حفظ و نگهداری است. کتابخانه در 11 مارس 1989 به ساختمان جدید که در اصل در زمان استعمار هلندی ها اداره مرکزی مدرسه عالی اندونزی بود منتقل شد. مشخصات کتابخانه به قرار زیر است:
وسعت زمین 28000 متر مربع ، وسعت ساختمان 18995مترمربع، مجموعه کتابخانه :
905011جلد، مجموعه دیداری و شنیداری 2369عنوان ( برابر 4292 جلد)، مجموعه پیایندهای جاری 3189 عنوان، مجموعه نسخ خطی ده هزار عنوان، مجموعه نقشه 3000، کل کارمندان 757 نفر است که 104 نفر آن متخصص است.